Bizim məlumatına görə, onun “İnsanların dərdi” şeiri və şah əsəri “#Heydərbaba”-da fikirə dalsanız, uşaqlıq küçə və məhəllələrinə səyahət edəcəksiniz... Mehribanlığı tərk etdiyin və sədaqəti tək qoyduğun yerə... Şəhriyarın Heydərbaba şeiri bütün insanların nitqi və həyatlarının gözəl izahıdır.

İnqilabın Ali Məqamlı Rəhbəri Ustad Şəhriyarın ən məşhur poeması olan “Heydərbabaya salam” şeiri haqqında belə deyib: Şəhriyar İranın bütün dövrlərinin ən böyük şairlərindəndir və bu, onun Heydərbabaya salam şeirinə görədir.

Şəhryarın Heydərbabası gah güldürür, gah ağladır, gah da səni uzaq keçmişlərdə heyran buraxır ki, xəyalın uşaqlıq xatirələri səmasında uçsun. Hərdən onun şirin şeirlərinə öyrəşirsən və birdən məhəllə müəzzinin səsini eşidirsən ki, gecəni necə rahat keçirdiyini biləsən.

Heydərbaba ilə ünsiyyətdə olsanız, həyat sizin üçün məna kəsb edəcək və ömrünüzün uzaq xatirələrinin şirin kədərini yaşaya bildikdə, qəhər sizi boğacaq. Ürəkdən bir mehribanlıq cümləsi hayqırmağı, qəbiristanlığa gedib yaxınlarınızın məzarına başınızı qoyub onlarla paylaşdığınız xatirələri xatırlayıb ucadan ağlamağı istəyirsiniz.

Heydərbaba sizi uzun illərin yuxusundan oyadır və uşaqlığın geri dönməz dünyasını bədii şəkildə şərh edir. Kədər əlifbasını hələ öyrənmədiyiniz və bütün həyat tərziniz insanlara sevgi olan günlər... Bəli, Şəhriyar dəyərlər şairidir. Sədaqət onun mahiyyətindən qaynaqlanır və get-gedə böyüyür və daha da böyüyür.

Şəhriyarın şeirində uşaqlıq məhəbbəti var. Orada duyğu və hisləri görmək olar. Nənəsinin (Xan nənə) ölümünə inanmayanda, ona nənəsinin Kərbəlaya ziyarətə getdiyi deyiləndə, oturub onun gəlişi ümidi ilə Quran əzbərləyir, onun ayrılığına çoxlu göz yaşı tökür və onun gələcəyi ümidi ilə intizar çəkir.

Şəhriyar xalqın dilində danışan, xalqın dilində şeir yazan bir şairdir. Bu xüsusiyyət onun şerlərini cazibədar və məşhur edib və adını İran hüdudlarından kənarda da məşhur edərək, ona dünya şöhrəti qazandırıb. Şəhriyar Heydərbabaya salam poeması ilə dünya xalqlarının diqqətini özünə cəlb etdi və bu ədəbi şah əsəri prizmasından dünyanın qapılarını öz sənətinə aça bildi.Bu gün Şəhriyarın şeiri və adı sərhədləri aşmış və Şəhriyarın adı və şeirləri ilə tanışlığı olmayan az adam olar. O, İran mədəniyyəti və ədəbiyyatını dünyada ən gözəl şəkildə təsvir edə bilmişdir.

Mirmahammad: Şəhriyar; sədaqətli şairÖlkənin və Qərbi Azərbaycan əyalətinin görkəmli yazıçılarından olan Fərdin Milani Sədr İRNA müxbirinə Şəhriyar haqqında dedi: Şəhriyar əxlaqlı və Əhli-beyti (ə) sevən sadiq bir şair idi. Onun “Əli ey humaye rəhmət” kimi şerləri bu iddianın əyani sübutudur.

O, sözünə davam etdi: Quranla əlaqəsi onu əxlaqi prinsiplərə sadiq olan və qərarlı bir şəxs etdi və o, şeirləri ilə pisliklə mübarizə etdi və pak və sədaqətli bir cəmiyyətin yaranmasını istəyirdi.

O dedi: Bu məşhur şair, xalq şairi idi və şeirlərində sadə və təmiz bir həyatı təsvir etmiş, insanların xoşuna gələn misralar yazmışdır.

Qərbi Azərbaycandan olan bu yazıçı dedi: Heydərbabaya salam poeması Şəhriyarın şah əsəridir və bu şeir var gücü ilə keçmişlə bu gün arasında dərin əlaqə yaratmışdır və istər iranlı, istərsə də xarici hər bir oxucu onu oxuduqdan sonra uşaqlıq küçələrinə qayıdaraq, nənəsini üçün darıxır, onun ayrılığına göz yaşı tökür və öz xəyal aləmində öz uşaqlıq dəcəlliyini gözdən keçirir.

Milani Sədr sözünə davam edərək dedi: Şəhriyar yeni nəsil, xüsusən də yeniyetmə və gənclərə yaxşı tanıdılmayıb və yeni nəsil bu milli və beynəlxalq şairin şeirləri, həyatı və şəxsiyyət səciyyələri ilə hələ tanış deyil.

O, əlavə etdi: Şəhriyarın şeirləri cəmiyyətdə böyük vəhdət amilidir, çünki o, iki dildə, azərbaycanca və fars dillərində şeirlər yazaraq parçalanmaya qarşı mübarizə aparmışdır. Necə ki o, məşhur “Azərbaycan” şeirində deyir; hamımız bir torpağa və bir dinə mənsubuq və etnik qruplar arasında heç bir parçalanma olmamalıdır.

İRNA-nın məlumatına görə, Şəhriyar ləqəbli Seyid Məhəmmədhüseyn Behcət Təbrizi 1906-cı ildə Təbrizin Bağmeşə bölgəsində anadan olub və onun şairlik zövqü hələ uşaqlıqdan özünü büruzə verib. 13 yaşında ikən “Ədəb” jurnalında “Behcət” təxəllüsü ilə şeirləri çap olunub.Sonralar Şəhriyar Hafiz Şirazinin divanı ilə fal açdıqdan sonra “Şəhriyar” təxəllüsünü seçmiş və nəhayət, adı bu təxəllüslə İran ədəbiyyatı tarixinə yazılaraq qorunub saxlanılmışdır.